کد مطلب:94646 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:118

خطبه 229-در بیان پیشامدها












[صفحه 573]

زمانی خواهد رسید كه عجب و خودپسندی، شما را سرمست معصیت و گناه كند آگاه باشید كه جان عزیزانم- پدر و مادرم- فدای گروه پاكی باد كه نام بلند و ارجمندشان در آسمان گرامی است، اما در روی زمین گمنام و ناشناخته اند بدلیل واژگونگی كارهایتان، و گسیختگی پیوندتان، و حكمرانی حاكمان پست و بی همتتان، در انتظار رویدادهای ویرانگر و گنه بار باشید. این پیشامدهای ناگوار، وقتی بر شما میرسد كه به روی مومن تیغ كشیدن بسی سهلتر از یافتن یك درهم پول حلال باشد، و این وقایع هنگامی روی خواهد داد كه پاداش گیرنده، بر احسانگر و بخشنده، بسی سهلتر از یافتن یك درهم پول حلال باشد. این وقایع هنگامی روی خواهد داد كه مزد و پاداش گیرنده، بر احسانگر و بخشنده بسی فزونی دارد و این حوادث زمانی حادث خواهد شد كه عجب و خودپسندی، شما را از باده گناه و بلهوسی سرمست كرده باشد. بی آنكه ناگزیرتان كنند، دروغ سوگند یاد می كنید و بدون اینكه در تنگنای اضطرار افتید، بهتان میزنید. این بلاهای خانمان سوز هنگامی گریبانگیر شما شود كه- همانگونه كه پالان ناراست، كوهان اشتران را آزار میدهد- شما را در بلا و مصیبت زجركش كند. چه سخت و دردآلود است تداوم این بدبخت

ی ها، و چه بعید است امید رهائی از آنها! اینك تا فرصت باقی است، مهار و عنان این اشتران هواپرست را كه دستان شما، بارشان را سنگین كرده رها سازید و از پیشوای خود دوری مجوئید. اگر چنین كنید، پس از انجام كارهای زشت، خویشتن را سرزنش خواهید كرد. شما در بر افروختن آتش فتنه و فساد، كه به آن روی می آورید شتابان رهسپارید. نیمه راه، آن را رها سازید و خود آسوده كنید. به جان خویش سوگند یاد می كنم كه در چنین مهلكه ای، مومن هلاك شود و كافر ایمن نباشد. من در میان شما، همچون چراغی در دل تاریكی ام. هر كه به سرای هدایت من وارد شود فروغ می یابد. پس ای مردم اندرزم را بشنوید و آنرا بخاطر بسپارید و با همه گوش و هوش در دركش بكوشید


صفحه 573.